"Mijn mama had kanker, maar we maakten wel nog mopjes."

---

verdrietig

Hallo, 

Toen ik 5 was heeft mijn mama kanker gekregen. Op mijn 7 zeiden de dokters dat de kanker weg was, maar hij kwam terug. Op mijn 9 zeiden ze weer dat de kanker weg was, maar hij was er nog steeds, de derde keer. Op mijn 11de was mijn mama erg echt van af. 

Mijn mama heeft ook op de intensieve afdeling gelegen. Dat is een afdeling in het ziekenhuis waar je je handen moet wassen, en waar je handschoenen, een mondmasker, een schort en een haarkapje moet aandoen voor je binnen mag. Je mag daar ook geen fysiek contact hebben met elkaar. 

Maar elke keer we daar waren maakten we mopjes. Want ik had van mijn meter een doosje gekregen met daarin papiertjes voor de dagen dat ze weg was. Elke dag moest ik daar iets opschrijven. Zoals een goede punten op school, een mopje of iets wat haar zou opfleuren als ze thuis kwam.

Elke keer als mama voor lange tijd naar het ziekenhuis moest, maakten we een kalender die ik elke dag kon afknippen. Tussendoor skypte en mailde ik met mama, zodat ik haar vaak genoeg zag want ze lag ver van ons thuis. Mijn familie heeft me in die zeven jaar heel hard gesteund, net zoals mijn vrienden.

Daarom mijn tip: behoudt de mensen die je het liefste hebt en laat de mensen gaan die je niet steunen in moeilijke periodes.

Ik was toen heel verdrietig maar ben nu weer helemaal happy!

Reacties ―